اهمیت کم نگه داشتن ارتباط با همزبانان بعد از مهاجرت

الان با خوندن تیتر این مقاله هر چی به نظرت رسید رو بریز دور! اصلا بحث پدرکشتگی و دشمنی با همزبانان نیست! بلکه بحث جا افتادن در جامعه جدید و احساس تعلق به کل جامعه ( و نه به جامعه ی اقلیت ایرانیش) پیدا کردنه!

حالا که ذهنیتمون درست شد بریم کل بلاگ امروز رو بخونیم:

در رسانه ی خانه کجاست ما شدیدا تاکید داریم که فاکتور مشخص کننده ی مهاجرت موفق در طولانی مدت نه مدل ماشین و خانه ی ماست، و نه مدارک تحصیلی و افتخارات ما! بلکه فقط و فقط یک فاکتور مهم مشخص کننده ی آن هست : احساس تعلق به جامعه جدید بعد از مهاجرت.

این احساس تعلق به مرور و در ٥ سال اولیه شکل خواهد گرفت اما قدم ها و تصمیمات ریز اما مهمی هستند که ما را در ٥ سال اول از این فاکتور مهم دور، یا به آن نزدیکتر میکنند.

کنترل روابط با جامعه ی فارسی زبان یکی از موارد مهم تاثیر گذار بر این مساله هست که امروز به آن میپردازیم:

بعد از مهاجرت مخصوصا به جوامعی که به شدت غربی و فرد گرا هستند، احساس غربت و تنهایی در ٥ سال اول برای مهاجر شرقی حسی هست که ممکن است با روزمره گره خورده باشد. عدم دانستن فرهنگ و زبان کشور جدید، عدم دانش به هنجارها و آداب و رسوم، و تفاوتهای فرهنگی و اجتماعی بین کشور مبدا و مقصد همگی بار روانی بسیاری را بر روزمره ی هر مهاجر اضافه خواهند کرد.

نیازی به گفتن نیست که داشتن گروه دوستی هم زبان و هم فکر از بار این فشار بسیار کاسته، دایره ی امن کوچکی در وسط تدانسته ها برای ما میسازد، و ما را قویتر برای پیشبرد زندگی روزمره در جامعه جدید میکند.

اما...

باید توجه شدید داشته باشیم که این دایره امن (مخصوصا در کشورها/شهرهایی که جامعه ایرانی بزرگ دارند) در طولانی مدت میتواند بر علیه ما عمل کرده، و عملا ما را به اقلیت بودن دایم در کشور جدید سوق دهد.جزو جامعه ایرانی بودن کشور جدید بسیار عالی و دلگرم کننده است، اما جامعه حدید ایرانی نیست و لذا اگر احساس تعلق ما به محله، مغازه، سریال، مدیا، و مهمانی های ایرانی فقط باشد، عملا مهاجرت ما موفق نیست و ما جزو جامعه جدید نیستیم؛ بلکه جزو جامعه اقلیت کشور جدید هستیم.

خبر خوب اما اینکه راههای شدنی و قدمهای کوچکی هست که اگر با آگاهی در زندگی روزمره خود برداریم، جدا از سن و سال ما، میتواند احساس تعلق ما به جامعه اکثریت در کشور جدید را هم فراهم کند:

• زبان، زبان، زبان!!!

وقتی از زبان کشور مقصد حرف میزنیم منظورمان دانستن الفبا و خواندن کاتالوگها و استفاده از مترجم گوگل نیست! منظور استفاده از زبان کشور مقصد برای رساندن منظورمان در شوخی ها، حرف های عامیانه، شرکت در آداب و رسوم، تبادل نظر در بحث ها و تماشا و استفاده از مدیای کشور جدید هست.

قطعا که آموزش زبان جدید از الفبا شروع میشود اما حتما تمرکز خود را بر روی مکالمه و قوی کردن شنیدار زبان کشور مقصد خود کنید، و حتما اولویت مالی و زمانی خود را در یادگیری زبان کشور مقصد بگذارید.

در زبانکده آنلاین خانه کجاست با اساتید ساکن اروپا و کانادا ما کلاسهای مکالمه انگلیسی و فرانسه را برای شما عزیزان طراحی کردیم تا دقیقا با همین مشکل کنار بیایید و بتوانید احساس تعلق و اعتماد به نفس بهتری برای وارد جامعه جدید شدن داشته باشید. از اینجا به اطلاعات کامل کلاسها دسترسی دارید.

• استفاده ار مدیای کشور جدید

عملا پنجاه درصد از زمان استفاده از تلویزیون، سوشال مدیا، رادیو و کتاب و روزنامه روزانه خود را به کشور مقصد اختصاص دهید.

مهم نیست که دوست دارید یا نه!

بحث آشنا کردن خود با مطالب روز کشور مقصد هست و در سال 2023 میلادی مدیا حرف اول در تبادل اطلاعات و فرهنگ را در جامعه جهانی میزند.

اگر کار با اینترنت را بلد نیستید اولویت را بر یادگیری کار با اینترنت بگذارید، مخصوصا به زبان کشور جدید.

در سوشال مدیا افراد معروف کشور جدید را پیدا کنید و آنها را فالو کنید تا با فرهنگ، هنجارها و اوضاع روزمره جامعه آشنا شوید.

نیاز به گفتن نیست که استفاده از تلویزیون و رادیو و کتاب و روزنامه هم به تقویت زبان جدید شما کمک میکند و هم شما را با فرهنگ جدید آشنا میکند. حداقل دو سال کنترل استفاده از مدیا شما را در ده سال آینده جلو خواهد انداخت.

• امتحان غذا ها و جشن های ملل مختلف مخصوصا کشور جدید

خیلی از مهاجران عزیز بر روی غذاها و ایونت های جامعه اقلیت خود بسیار متعصب هستند و برچسب های بسیاری بر غذاها و آداب و رسوم ملل "غیر خودی" میزنند و معتقدند که هیچ چیز به جز "غذای ایرانی" و یا "فرهنگ و سنن ایرانی" خوب نیست.

این خوب و بد کردنها و برچسب زدنها در واقعیت عزیزان مهاجر را بیشتر به سمت اقلیت بودن سوق میدهد؛ چرا که مهاجرت تغییری بزرگ است و اگر ما به زور بخواهیم بدون امتحان کردن و اجازه ی دیدن تنوعات در چیزهای مختلف ذهن خود را باز کنیم، عملا مهاجر موفقی نیستین. فقط مهاجریم!

لذا بدون تعصب به خودتان اجازه ی امتحان کردن قدمها و تجربیات جدید را بدهید. بدون قضاوت وارد تجربیات جدید شوید و برچسب "خودی" و "غیر خودی" را از روی تجربیات بردارید. دهن ما با برچسب گذاری و خوب و بد کردن عملا بین ما و جامعه جدید فاصله میاندازد و ما را از رشد در جامعه جدید دور نگه میدارد. اما ذهن آگاهی و دانش به این مسایل میتواند ما را توانمند در جهت برداشتن قدمهای مثبت به سمت جزو اکثریت شدن بنماید.

و در آخر اینکه آگاه باشیم که مهاجرت مسافرت نیست! لذا قدم سخت و بزرگی را که در جهت رشد شخصی خود برداشتیم با عقبگرد و جا شدن در دایره امن اقلیت همزبان خود در کشور مقصد خراب نکنیم. بدانیم که هیچ چیز خوب در دنیا آسان بدست نمیآید و مهاجرت موفق هم جزوی از آن خوبیهاست!

** اگر این مقاله رو دوست داشتید خوشحال میشم اگر که به قسمت پادکستمون در این مورد هم گوش کنید. کافیه اینجا کلیک کنید**