تاثیرات جنگ بر روی جامعه ایرانی مهاجر
- ثمین حقیقی
- Jun 18
- 3 min read
در پی افزایش تنش‌ها و درگیری‌های اخیر در ایران، بسیاری از مهاجران ایرانی در کشورهای مختلف جهان با موجی از نگرانی، اضطراب و احساس ناتوانی مواجه شده‌اند. قطع ارتباطات اینترنتی، نبود اطلاعات شفاف، و فاصله فیزیکی از عزیزان در شرایط بحرانی، می‌تواند فشار روانی شدیدی بر مهاجران وارد کند. این مقاله نگاهی دارد به پیامدهای روانی این وضعیت و راهکارهایی که می‌توان برای کاهش آسیب‌های روانی در پیش گرفت.
پیامدهای روانی در شرایط بحران برای مهاجران
1. اضطراب مزمن
مهاجرانی که خانواده و دوستانشان در مناطق بحران‌زده حضور دارند، ممکن است دچار اضطراب مستمر شوند. این اضطراب اغلب به صورت نگرانی مداوم، تپش قلب، گریه های بی وقفه و شدید یا بی حسی مزمن، اختلال در تمرکز و بی‌خوابی ظاهر می‌شود. نبود اطلاعات کافی یا اطمینان از سلامت عزیزان، شدت این اضطراب را افزایش می‌دهد.
2. احساس ناتوانی و استیصال
دوری جغرافیایی از خانواده، همراه با ناتوانی در کمک‌رسانی مؤثر، باعث احساس بی‌قدرتی و گاهی نوعی ناامیدی می‌شود. این تجربه می‌تواند به کاهش انگیزه، کناره‌گیری از فعالیت‌های روزمره، و بی‌تفاوتی نسبت به محیط اطراف منجر شود.
3. احساس گناه بازماندگی (Survivor’s Guilt)
بسیاری از مهاجران ممکن است با این فکر درگیر باشند که چرا خود در شرایطی امن زندگی می‌کنند، در حالی که عزیزانشان در معرض خطر هستند. این احساس می‌تواند مانعی برای تجربه شادی، استراحت یا آرامش در زندگی روزمره شود و به فرسودگی عاطفی منجر گردد.
4. اختلالات خواب و تغذیه دشواری در به خواب رفتن یا کابوس‌های مرتبط با جنگ، و همچنین کاهش یا افزایش غیرعادی اشتها، از واکنش‌های رایج بدن به استرس حاد هستند که در این گروه مشاهده می‌شود.
اختلالات هورمونی در خانم ها بسیاری از خانم ها در این شرایط ممکن است پریودهای بی وقت و شدیدتری را تجربه کنند، همچنین گروهی نیز ممکن است برای مدتی پریود نشوند. در خانم های باردار احتمال اختلال در روند بارداری و حتی سقط جنین ممکن است که وجود داشته باشد.
اختلال در عملکرد شغلی یا تحصیلی
تمرکز ذهنی در زمان بحران دشوار می‌شود. مهاجرانی که مسئولیت‌های کاری یا تحصیلی دارند، ممکن است افت عملکرد، کاهش بهره‌وری یا فرسودگی ذهنی را تجربه کنند.
راهکارهای علمی برای مقابله با فشار روانی در مهاجران
1. محدودسازی مصرف اخبار
مطالعات نشان داده‌اند که مواجهه مداوم با اخبار منفی می‌تواند شدت اضطراب را افزایش دهد. پیشنهاد می‌شود بررسی اخبار به یک یا دو نوبت کوتاه در روز محدود شود و منابع خبری معتبر استفاده گردد. *لطفا توجه داشته باشید که در این شرایط بسیار بحرانی و حساس، اینفلوِنسر ها منبع بسیار بی اعتباری برای خبررسانی هستند. لطفا فقط به منابع معتبر خبری دنیا اعتماد کنید.
2. تکنیک‌های آرام‌سازی عصبی
تمرین‌هایی مانند تنفس دیافراگمی، تمرین ذهن‌آگاهی (mindfulness)، و ریلکسیشن عضلانی پیشرونده می‌توانند به تنظیم سیستم عصبی کمک کنند و احساس کنترل فرد را افزایش دهند. در زیر میتوانید با استفاده از فایل صوتی مراقبه برای بحران که توسط خود من ثمین تهیه شده کمی به تمرین تنفس و ذهن آگاهی به هدف آرامش سیستم عصبی بپردازید:
3. سازمان‌دهی به زندگی روزمره
داشتن یک روتین مشخص و بسیار ساده می‌تواند به مغز احساس ثبات و پیش‌بینی‌پذیری بدهد. فعالیت‌هایی مانند نوشیدن حداقل پنج لیوان آب، برنامه خواب ثابت، و پیاده‌روی روزانه بسیار کمک‌کننده‌اند.
4. استفاده از حمایت اجتماعی
صحبت با افرادی که تجربه مشابه دارند یا درک عمیق‌تری از وضعیت دارند، به کاهش حس تنهایی و کاهش بار روانی کمک می‌کند. اگرچه همه افراد توان درک یا حمایت عاطفی مؤثر ندارند، اما پیدا کردن یک یا دو نفر همدل می‌تواند بسیار مفید باشد.
5. ثبت روزانه احساسات
نوشتن افکار و احساسات، حتی برای چند دقیقه در روز، به بهبود پردازش روانی و کاهش تنش کمک می‌کند. این روش در درمان‌های شناختی-رفتاری نیز توصیه می‌شود.
6. مراجعه به روان‌درمانگر
در صورت بروز علائم شدید یا پایدار مانند بی‌خوابی مزمن، حملات پانیک، یا اختلال در عملکرد شغلی، دریافت کمک حرفه‌ای از روان‌درمانگر، به‌ویژه متخصصان آشنا با مسائل مهاجرت و دوفرهنگی بودن، ضروری است. در خانه کجاست ما با افتخار در خدمت شما مهاجران عزیز ساکن هر کشور هستیم.
Comentarios